воштылмаш

воштылмаш

Г.: ваштылмаш

сущ. от воштылаш

1. смех

Еҥ-влак коклаште тарванылмаш, эркынрак воштылмаш шоктыш, тунамак адак шып лие. [/i]З. Каткова.[/i] В толпе послышался шум, негромкий смех, и тут же опять всё умолкло.

2. улыбка

Шинчаваш ужаш нунылан атма мешаен гынат, Орина Пӧтырын чурийыштыже воштылмашым шижын. [/i]М. Шкетан.[/i] Хотя встретиться с глазу на глаз им мешала плетёная изгородь, но Орина заметила улыбку на лице Пётыра.

3. насмешка; обидная шутка, издёвка

А чынжым манаш гын, меря калык дене аҥыргыше студентын ойжо воштылмаш деч молым луктын ок керт. [/i]А. Эрыкан.[/i] А если сказать правду, разговоры студента, помешавшегося на народности меря, кроме насмешки, ничего не может вызвать.